1.18. จุดจบจอมทรราชย์
สมุหนายก อ้องอุ้น - เตียวเสี้ยน ดาวนางงาม - ขงหยง ผู้นำลัทธิขงจื้อ
การประชุมลับของหน่วยปักษาสวรรค์เกิดขึ้น ณ กระท่อมรังนกใกล้เมืองอ้วนเซียอีกครั้งหนึ่ง กระเรียน-เซียนวิเศษ กระสา-อ้วนเสี้ยว นกฮูก-ฮัวโต๋ กระตั้ว-กาเซี่ยง อีกา-ลิซก นางแอ่น-เตียวหุย และเหยี่ยวดำ มากันพร้อมหน้า แต่บางคนเพียงปลอมแปลงรูปโฉมปิดบังฐานะไปบ้าง ทำให้ดูแปลกตาออกไป
ในยามนี้ หมอเทวดาฮัวโต๋มีชื่อเสียงเลื่องลือทั่วแผ่นดิน ทดแทนหมอเทพยดาเตียวตงจิงคนก่อนแล้ว ผู้คนแวะเวียนมาขอรักษาโรคภัยมากมาย นกฮูกจึงพาลถือโอกาสเปิดรับลูกศิษย์จำนวนหนึ่ง เพื่อเผยแพร่ความรู้ทางการแพทย์ขั้นพื้นฐาน อาทิ การใช้สมุนไพรปรุงยา การฝังเข็มจับชีพจร การเย็บหนังเชื่อมต่อกระดูก ให้กับบุคคลทั่วไป
แต่นกฮูกก็ยังไม่สิ้นสุดความตั้งใจพยายาม จึงคัดเลือกอัจฉริยะที่มีแววเฉลียวฉลาดขึ้นมาฝึกฝนและทดสอบกลั่นกรองอีกขั้นหนึ่ง เพื่อเลื่อนชั้นให้เป็นศิษย์เอกเฉพาะทางด้วย เพราะการทำงาน การแพทย์ บางครั้ง ก็ไม่อาจทำงานตามลำพังได้ โดยเฉพาะในยามศึกสงครามที่มีคนเจ็บคนป่วยมากมายเป็นพิเศษเช่นนี้
จากกระท่อมสามหลังแรกในการประชุมคราวก่อน จึงเริ่มมีกระท่อมเรียงรายเพิ่มเติมอีกจำนวนหนึ่ง มีทั้งลูกศิษย์ทั้งคนป่วยผลัดเปลี่ยนกันเข้ามาพักอาศัยอยู่หลายสิบคน จนคล้ายเป็นหมู่บ้านขนาดย่อมที่เปรียบเสมือนโรงเรียนการแพทย์ในปัจจุบันไปแล้ว ส่วนเจ้าเมืองขุนศึกหรือขุนนางนายทหารกลับไม่กล้าตอแย ซ้ำยังให้ความสนับสนุนทางการเงินเพิ่มเติม ด้วยความที่สักวันหนึ่ง ตนเองหรือญาติมิตรใกล้ชิดอาจจะขอความช่วยเหลือจากฮัวโต๋ ผู้มีฉายาแพทย์เทพยดาเช่นกัน
เกียดเป๋ง โงโพ้ ฮ่วมอา สามศิษย์เอกวัยเยาว์ที่ซึมซับพื้นฐานวิชาทักษะการแพทย์ได้อย่างโดดเด่น รับหน้าที่เป็นคนต้อนรับอาคันตุกะพิเศษทั้งหลายให้เข้าสู่ห้องหนังสือส่วนตัวของอาจารย์ และเฝ้าดูความสงบเรียบร้อยอยู่ภายนอก ทำให้กระท่อมรังนกกลายเป็นสถานที่ประชุมลับได้อย่างสบายใจมากขึ้นกว่าเดิม
เฒ่ากระเรียนยังคงเป็นประธานในที่ประชุมตามลำดับอาวุโสในหน่วยงาน “พวกเรากำลังเดินทางเข้าสู่ช่วงเวลาสำคัญของยุคสามก๊กแล้ว นั่นคือ การกำจัดจอมทรราชย์ตั๋งโต๊ะ เราจึงต้องการรับฟังความคืบหน้าของสมาชิกแต่ละคน เพื่อประเมินสถานการณ์อีกครั้งหนึ่ง”
เหยี่ยวดำ น้องเล็กสุดจึงเริ่มต้นก่อน “ข้าใช้ชุดดำคลุมหน้าประลองกับนักสู้จากสำนักยุทธ์เกือบทั่วทั้งแผ่นดิน เพื่อเรียนรู้และทำความคุ้นเคยกับวิชาฝีมือหลากหลายสำนัก หากไม่นับรวมเรื่องลมปราณกำลังภายในที่ต้องอาศัยเวลาสั่งสมแล้ว ข้าเชื่อมั่นว่า ข้าสมควรเบียดเสียดอยู่ในสิบอันดับแรกของยุทธภพ”
…
ยามนั้น วิถีแห่งยุทธภพยังมิได้แข็งแกร่งจนแยกออกจากโลกปกติทั่วไปอย่างเด็ดขาดนัก สำนักวิทยายุทธ์ก็เป็นเพียงหนึ่งในอาชีพสุจริตที่ขอเพียงเป็นคนมีฝีมือก็สามารถก่อตั้งขึ้นได้แล้ว ดังนั้น การจัดอันดับวิทยายุทธ์จึงยังไม่มีการการจัดตั้งชัดเจน สำหรับคนในวงการเอง อย่างมากก็เพียงรับรู้ว่าค่ายใดสำนักใดมีความเก่งกาจหรือโดดเด่นในด้านใดอาวุธใดเท่านั้น จนบางที ศิษย์สำนักเดียวกันที่จบออกมาต่างรุ่นต่างเวลายังไม่ทันรู้จักกันเลยด้วยซ้ำ จนกว่าจะมีการลงมือต่อสู้ให้เห็นแนวทางวิชาซึ่งกันและกัน
โดยส่วนใหญ่แล้ว สำนักวิทยายุทธ์จึงกลายเป็นที่ฝึกฝนวิชาของคนที่ใส่ใจเรียนรู้ เพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับตนเอง ด้วยความหวังจะมีพลังยุทธ์มากพอที่จะเติบโตในสายการทหาร หรือ ถ้าไม่สำเร็จมากนัก ก็ยังพอใช้ฝีมือปกป้องตนเองและครอบครัวได้ในยามจำเป็นคับขัน แต่ด้วยสถานการณ์สงครามไม่ว่างเว้นนี้ กลับมีบางคนที่ตั้งใจฝึกฝน เพื่อฉวยโอกาสเป็นโจรร้ายในตำนานตามรอยเส้นทางของพรรคฟ้าเหลืองไปบ้างก็มี
ที่จริง พรรคฟ้าเหลืองถูกก่อตั้งด้วยปณิธานที่ดีของผู้วิเศษเตียวก๊ก หวังล้มล้างการปกครองที่ล้มเหลวของราชวงศ์ฮั่น แต่พอมีผู้คนจำนวนมาก การควบคุมไม่ทั่วถึง บางกลุ่มกลับแอบอ้างใช้ชื่อเสียง ประพฤติตนเป็นโจรปล้นชิงทรัพย์ หาประโยชน์เข้าตัวเอง ซึ่งเตียวก๊กรับรู้ แต่ก็จนปัญญา ไม่อาจแก้ไข ทำให้ชื่อเสียงพลอยหม่นหมองไปบ้างในประเด็นนี้
ภายหลังจากที่พรรคฟ้าเหลืองล่มสลายไปแล้ว โลกยุทธภพคล้ายโดนคลื่นกระทบใส่ สำนักวิทยายุทธ์ถูกสอดส่องกวดขันจากวงการการเมืองมากขึ้น แต่ด้วยความที่มีจำนวนมากมาย การเกิด-ดับของแต่ละสำนักจึงยังเป็นไปตามปกติวิสัย แต่ก็ไม่อาจขยับขยายให้ใหญ่โตจนเกินเลยไปให้เป็นที่สะดุดตาผู้คน
การที่เหยี่ยวดำอ้างว่า เบียดเสียดขึ้นไปเป็นสิบอันดับแรกแห่งยุคนั้น จึงอาจจะเป็นไปได้จริงด้วยระดับฝึมือของยุคสมัยไม่ได้สูงส่งนัก หากแต่กล่าวว่า สยบนักสู้ทั่วทั้งยุทธภพมาแล้ว กลับยากจะเชื่อถือโดยง่าย เพราะต้องเป็นการสูญเสียเวลา และสิ้นเปลืองแรงงานยิ่งนัก
…
นางแอ่น-เตียวหุย พอจับความรู้สึกได้ว่า คนอื่นอาจไม่ค่อยชอบใจกับคำกล่าวคล้ายโอ้อวดของน้องเล็ก จึงรีบกล่าวเปลี่ยนเรื่อง “ส่วนข้าอยู่เคียงข้างกับเล่าปี่ กวนอู อยู่ในขุมกำลังกองซุนจ้าน สามารถช่วยเหลือพี่กระสาได้ตามแผนการ”
“ประเสริฐนัก ถ้างั้น เราจะเริ่มรุกคืบกินดินแดนทางเหนือให้หมดสิ้นในเร็ววัน” กระสา-อ้วนเสี้ยวกล่าวปิดเนื้อหาสมรภูมิทางฝั่งเหนือ “อ้วนเสี้ยวจะกลายเป็นขุมกำลังอันดับหนึ่งในแผ่นดิน กินดินแดนสามมณฑลใหญ่ได้ในไม่ช้าแล้ว”
อีกา-ลิซกจึงกล่าวต่อ “ตัวเราเข้าถึงตั๋งโต๊ะ ลิโป้ และอ้องอุ้นแล้ว เฉกเช่นเดียวกันกับพี่กระตั้วที่เข้ามาเสริมแทนตำแหน่งเตียวเจเรียบร้อยแล้ว พวกห้ามฤตยูล้วนยอมรับเชื่อถือเป็นอย่างยิ่ง หากแต่พบว่า อ้องอุ้นผิดหวังจากความล้มเหลวของนักฆ่าโจโฉ จนระมัดระวังตัว ไม่กล้าขัดแย้งกันกับตั๋งโต๊ะอีกเลย เราสองจึงคิดว่า น่าจะต้องลงมือผลักดันทางลับ กระตุ้นเตือนกับอ้องอุ้นเสียบ้าง เพราะตัวละครทั้งหลายคล้ายอยู่ถูกที่ถูกทางแล้ว แม้แต่แม่นางเตียวเสี้ยนเองก็เข้าไปอยู่ในจวนเรียบร้อยแล้ว”
กระตั้วพยักหน้า ประหยัดคำพูด เพียงโบกมือส่งให้นกฮูก-ฮัวโต๋พูดต่อ นกฮูกจึงกล่าวบ้าง “ฮัวโต๋คล้ายเป็นหมอเทพยดาประจำแผ่นดิน ตราบใดที่มันยังวางตัวไว้เหนือความขัดแย้ง สมควรจะอยู่รอดปลอดภัย ไม่มีใครกล้ามาตอแยให้เกิดปัญหาได้อีก และโรงเรียนการแพทย์แห่งนี้ก็กำลังไปได้ดีทีเดียว”
เฒ่ากระเรียนยิ้มเครียดๆ กวาดตามองดูสมาชิกทั้งหมดแล้วจึงสรุปทิศทางต่อไป “ด้านเหนือ ด้านกลางเป็นไปด้วยดีแล้ว ด้านใต้นั้นยังไม่น่าเป็นห่วงกระไร ถ้าเช่นนั้น ตัวข้ากับนกฮูก เหยี่ยวดำ รวมทั้งบทบาทต่อไปของอีกา จะเน้นไปที่ขุมกำลังอื่นๆที่กำลังก่อตัวขึ้นมารอบๆเมืองหลวง เพื่อไม่ให้เกิดเหตุไม่คาดฝันกับหน้าประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะกับโจโฉที่กำลังถึงช่วงวิกฤตสำคัญในชีวิตพอดี”
กระตั้วที่สงวนท่าทีเมื่อครู่ ค่อยยกมือ ขอพูดบ้าง “ตอนนี้กำลังเข้าสู่ช่วงคับขัน ขุมกำลังมากมายก่อตัวขึ้นทั้งทางแจ้งและทางลับ อาจจะมีคนแอบติดตามสืบข้อมูลพวกเราบางคนอยู่ทุกเมื่อ ข้าขอเสนอให้ลดความถี่ของการประชุมลับลงให้เหลือน้อยที่สุด โดยใช้การสื่อสารด้วยจดหมายเข้ารหัสแทน”
กระสา-อ้วนเสี้ยว รีบพยักหน้าเห็นด้วย “ถูกต้องเลย แม้ว่ากระท่อมรังนกจะปลอดภัย แต่การที่พวกเราเข้าออกพื้นที่นี้บ่อยๆ ก็อาจจะถูกสงสัยได้จริงๆ”
“เอาเถอะ ข้าคงไม่จำเป็นต้องเรียกประชุมอะไรไปอีกนาน ให้เวลาเป็นบทพิสูจน์ต่อไปละกัน” กระเรียนตาลุกวาว แสดงอารมณ์ฉุนเฉียวเหมือนโดนขัดใจ ในขณะที่คนอื่นๆแอบถอนหายใจโล่งอก เพราะการเรียกประชุมลับที่สุ่มเสี่ยงนั้นเป็นความคิดของหัวหน้าหน่วยคนใหม่คนเดียวจริงๆ
กระตั้ว-กาเซี่ยงกับอีกา-ลิซกกวาดตามองดูโครงสร้างโรงเรียนการแพทย์ หรือ หมู่บ้านกระท่อมรังนกของนกฮูก-ฮัวโต๋ด้วยความรู้สึกกระอักกระอ่วนใจไม่น้อย จริงอยู่ว่า ความรู้ทางการแพทย์เป็นสิ่งสำคัญในการก้าวผ่านช่วงกลียุคที่เต็มไปด้วยศึกสงคราม หากแต่วิชาความก้าวหน้าเช่นนี้ สมควรอยู่ในจุดวิกฤตของหน้าประวัติศาสตร์แล้วหรือ และหมอเทพยดาสามารถควบคุมยับยั้งใจไม่ถ่ายทอดฝีมือจนเกินเลยล้ำยุคสมัยได้นานสักแค่ไหนกัน
…
หลายเดือนต่อมา ที่เมืองเตียงอัน เมืองหลวงแห่งใหม่ที่สงบเงียบมานาน กลับดูครึกครื้นขึ้นมากับข่าวใหญ่สะท้านแผ่นดิน นั่นคือ ผู้สำเร็จราชการตั๋งโต๊ะ ที่กำลังจะได้เป็นลูกเขยของสมุหนายกอ้องอุ้น ขุนนางอาวุโสแห่งราชวงศ์ฮั่น เรียกว่า สองขั้วอำนาจใหม่-เก่ากำลังจะเกี่ยวดองกันแล้ว
อันที่จริงแล้ว ตั๋งโต๊ะมิได้ใส่ใจในตัวของเตียวเสี้ยน ธิดาบุญธรรมของอ้องอุ้นเลยแม้แต่น้อย ด้วยนางสนมนางกำนัลในวังก็มีให้มันเชยชมเป็นร้อยเป็นพัน ถึงขนาดออกปากว่า จะยกนางเตียวเสี้ยนต่อให้กับลิโป้ ลูกบุญธรรมตนเองตามคำแนะนำของราชครูซัวหยงไปแล้วด้วยซ้ำ
เพียงแต่ภายหลัง ลิยู ลูกเขย กับลิซก กุนซือช่วยกันชักจูงเปลี่ยนใจให้มันเข้าร่วมการวิวาห์ในครั้งนี้เสียเอง โดยมุ่งหวังให้รักษาความสัมพันธ์อันดีกับเชื้อสายขุนนางอาวุโสคนสำคัญของแผ่นดินอย่าง อ้องอุ้น เพื่อลดความแตกแยกในราชสำนัก และสลายขุมกำลังฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น ในเมื่ออ้องอุ้นยอมอ่อนข้อ เอ่ยปากยกลูกสาวให้แล้ว มันจึงสมควรสนองตอบให้ถึงที่สุด
จริงอยู่ที่อิทธิพลบารมีของตั๋งโต๊ะ อ้องอุ้นจะใกล้เคียงกัน หากแต่ศักดิ์ฐานะดั้งเดิมของตั๋งโต๊ะเป็นเพียงขุนพลบ้านนอก ซ้ำยังเป็นคนเลือดผสมอูหวนด้วยอีกชั้นหนึ่ง ทำให้การเป็นลูกเขยของอาจารย์ใหญ่ย่อมเป็นทางเลือกที่เหมาะสม เสมือนยกย่องต่อผู้ทรงเกียรติคุณ แทนที่จะให้ลิโป้บุตรบุญธรรมรับหน้าที่ครั้งนี้
แต่สิ่งที่ตั๋งโต๊ะไม่ได้รับรู้อีกอย่าง นั่นคือ ก่อนหน้านั้น อ้องอุ้นเคยพาลิโป้ไปทำความรู้จักกับเตียวเสี้ยนมาเนิ่นนานหลายเดือน จนหนุ่มสาวทั้งสองต่างก็มีความรักให้แก่กันตามประสาหนุ่มสาว ซึ่งขุนนางชราเองก็เคยเอ่ยปากจะยกลูกสาวให้แล้วเช่นกัน แต่เมื่อลิซกเปิดทางให้อ้องอุ้นเข้าไปเจรจางานวิวาห์กับตั๋งโต๊ะ มันกลับสร้างเรื่องให้กลับกลายเป็นว่า ตั๋งโต๊ะชิงรับนางไว้เป็นเมียน้อยเสียเอง
ดังนั้น งานนี้ ลิโป้ย่อมเจ็บช้ำน้ำใจเป็นอย่างยิ่งที่กำลังจะสูญเสียหญิงคนรักไปซึ่งหน้า แต่ยังหวั่นเกรงในบารมีของพ่อบุญธรรม มิกล้าเอ่ยปากคัดค้าน จึงต้องอยู่ร่วมรับรองแขกเหรื่อในพิธีวิวาห์สะท้านเมืองครั้งนี้ด้วยความจำใจ
กุนซือลิซก ต้นคิดแผนการร้าย ย่อมอาสาเป็นที่ปรึกษาทางใจให้กับลิโป้อย่างลับๆ โดยกล่าวปลุกประโลมใจ และชักจูงให้ขุนพลไร้น้ำใจไปใช้บริการบ้านดอกไม้แดง เพื่อผ่อนคลายความทุกข์เศร้าแทน แต่ยิ่งพยายามตัดใจ ก็เหมือนกลายเป็นการตอกย้ำอารมณ์คั่งแค้นที่พลุ่งพล่านภายในใจ
...
ค่ำคืนที่มีพายุฝนตั้งเค้าทะมึน และเริ่มมีฝนโปรยปรายอยู่ภายนอก ตั๋งโต๊ะในชุดเจ้าบ่าวสีแดงฉาน พร้อมลิโป้ ลิซก ลิยู ลิฉุย กุยกี ล้วนอยู่ให้การต้อนรับแขกเหรื่อภายในงานดูวุ่นวายอยู่ไม่น้อย พอมีจังหวะ ลิซกก็เฉียดเข้ามาใกล้ลิโป้ พลางกระซิบว่า “แม่นางเตียวเสี้ยนเชิญท่านไปพบที่ห้องเป็นการอำลาครั้งสุดท้าย ด้านนี้ให้ข้ารับหน้ารั้งตัวเจ้าบ่าวไว้เอง”
สำหรับลิโป้แล้ว ลิซกเปรียบเสมือนสหายสนิทผู้สร้างให้มันมีทุกสิ่งทุกอย่างในวันนี้ และไม่เคยเอ่ยอ้างเอาบุญคุณแต่ประการใด มันจึงให้ความไว้วางใจแก่ลิซกเป็นยิ่งนัก โดยเฉพาะในช่วงหลายเดือนมานี้ที่ลิซกแสดงท่าทีเสมือนผลักดันให้มันมีโอกาสได้สะสมอำนาจบารมีขึ้นแทนที่จอมทรราชย์อย่างตั๋งโต๊ะ ดังนั้น มันจึงอาจหาญที่จะลอบไปหาหญิงคนรักทางด้านหลังในทันที
...
ภายนอกเริ่มมีฝนฟ้าคะนอง เสียงฟ้าร้องดังมาเป็นครั้งคราว เตียวเสี้ยนในชุดเจ้าสาวสีแดงนั่งสงบนิ่งอยู่ภายในห้องพักตามลำพัง ในมือลูบคลำกระบี่ฟ้าสังหารที่มักจะอยู่ข้างกายตั๋งโต๊ะอยู่ตลอดเวลา แต่ยามพิธีวิวาห์มงคลเช่นนี้ กระบี่ฟ้าสังหาร อันเป็นกระบี่ประจำตัวจึงถูกแขวนเก็บไว้ในห้องหอห่างจากผู้เป็นเจ้าของ
นางปล่อยความคิดย้อนไปถึงเรื่องราวในอดีตที่เตียวก๊ก ผู้เป็นบิดาเคยสั่งสอนตนไว้ให้ระมัดระวังตั๋งโต๊ะ อาจารย์อาคนนี้ไว้ให้ดี แต่แล้วท่านพ่อก็ต้องเสียชีวิตไปเพราะการต่อสู้กับตั๋งโต๊ะในครั้งนั้น
ในรายละเอียดของเหตุการณ์เป็นเช่นไร ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ เพราะเตียวก๊กถูกท่านอาเตียวล่อ ดาวปกครองที่เป็นผู้อาวุโสพรรค นำตัวกลับมาในสภาพคนพิการ มือทั้งสองใช้การไม่ได้ พร้อมบาดแผลลึกที่ลำคอจนพูดไม่ได้เช่นกัน แต่เพียงไม่กี่คืน พอมันมีสติขึ้นมา ถึงกับใช้เท้าขีดเขียนตัวอักษรไว้บนพื้นทรายสองคำ ก่อนหมดสติสัมปชัญญะไปจนสิ้นลมหายใจในที่สุด
ตัวอักษรสองคำถูกท่านอาเตียวล่อตีความว่า ท่านพ่อบอกชื่อคนที่ลงมือทำร้ายสองคน คำแรกนั้นหมายถึงตั๋งโต๊ะ และอีกหนึ่งคำ กลับเป็นเตียวหุย ดาวที่ห้า ดาวร่ำรวย ผู้ดูแลขุมทรัพย์ลับของพรรคฟ้าเหลือง และเป็นพี่ชายบุญธรรมอีกคนหนึ่งของนางเอง
การที่เตียวหุย ดาวร่ำรวย หักหลังนั้น หลายคนคาดเดาว่า เป็นเพราะตัวเตียวหุยอยู่ในฐานะลูกเลี้ยงคนแรก เคยถูกวางตัวเป็นทายาทอันดับหนึ่งมานาน แต่กำลังจะถูกเตียวหยุน ทายาทคนโปรด แซงหน้าชิงอำนาจภายในพรรค จึงอาศัยที่ตนเองดูแลถุงเงินของพรรค ทำการยักยอกทรัพย์สินไว้เอง และมุ่งหวังกำจัดพรรคฟ้าเหลืองให้สิ้นซากเป็นการตัดตอนความผิด
บาดแผลของท่านพ่อสุดจะเยียวยา ขนาดหมอฮัวโต๋ที่ถูกตามตัวมาอย่างเร่งด่วน ก็ยังรักษาเอาไว้ได้เพียงให้ข้ามพ้นค่ำคืนเท่านั้น หลังจากการตายของท่านพ่อแล้ว พรรคฟ้าเหลืองก็ปั่นป่วนยิ่งนัก ยิ่งเมื่อท่านอาทั้งสองพยายามกอบกู้ชื่อเสียง จนพลาดท่าเสียชีวิตไปในที่รบไปอีกหนึ่งคน บาดเจ็บสาหัสหนึ่งคน แต่น้อยคนจะล่วงรู้ความจริงครั้งนั้น นอกจากคนสนิทสำคัญไม่กี่คนในพรรค
บรรยากาศไม่เป็นใจต่อพรรคฟ้าเหลืองยิ่งนัก ทำให้เตียวหยุน ทายาทที่ได้รับการแต่งตั้งจากท่านพ่อก่อนตาย ต้องประกาศยุบพรรค เปลี่ยนชื่อแซ่เป็นเตียวจูล่ง หันมาทำงานใต้ดิน ผลักดันงานของเครือข่ายสัตตดาราที่ก่อตั้งไว้ก่อนแล้ว โดยให้เหล่าคนสำคัญในพรรค กระจายกันไปตามขั้วอำนาจต่างๆที่มี และตัวนางเองก็สามารถแฝงตัวเข้ามาอยู่กับอ้องอุ้น ขุนนางผู้ใหญ่เพื่อรอคอยโอกาสในเมืองหลวงนี้สักระยะหนึ่งแล้ว
จากแผนการของจูล่ง ประมุขแห่งสัตตดาราในการประชุมครั้งล่าสุด เธอจะต้องหาทางสร้างสถานการณ์บ้านเมืองให้วุ่นวายยุ่งเหยิงถึงขีดสุด แล้วกองกำลังต่างๆที่แฝงตัวไว้ตามขั้วอำนาจทั้งหลาย ก็จะยึดกุมจุดยุทธศาสตร์ และกองกำลังหลักจะบุกเข้ามาในเมืองหลวง เพื่อยึดอำนาจจากตั๋งโต๊ะและกษัตริย์ฮั่นผู้อ่อนแอ แล้วฟ้าเหลืองก็จะมาแทนที่ฟ้าครามตามที่ท่านพ่อเตียวก๊กเคยประกาศไว้
และแล้ว วันหนึ่ง ลิซกก็มาปรึกษากับอ้องอุ้นเป็นการลับ แล้วเรียกให้นางเข้าไปรับฟังแผนการห่วงโซ่สัมพันธ์ในการหลอกล่อให้ลิโป้แปรพักต์จากตั๋งโต๊ะด้วยแผนหญิงงาม รวมทั้งหาทางปลดอาวุธตั๋งโต๊ะ และเหล่าองครักษ์ ด้วยการวางแผนจัดงานวิวาห์บังหน้า เมื่อทุกคนร่วมพิธีมงคลเช่นนี้ ย่อมต้องปลดอาวุธกันหมดสิ้น แล้วทางลิซกจะจัดคนไปลอบสังหารตั๋งโต๊ะเมื่อตอนเข้าห้องหอ หากแต่ลิซกไม่ยอมบอกว่ามือสังหารลึกลับนั้นจะเป็นผู้ใด
เตียวเสี้ยนย่อมยินดีที่จะร่วมมือ เพราะแผนการเข้าทางของพรรคฟ้าเหลืองที่ต้องการสร้างความวุ่นวายในเมืองหลวงเป็นอย่างยิ่ง แต่ที่จริง ลิซกก็เป็นกุนซือสำคัญของตั๋งโต๊ะอยู่ ไม่ทราบว่าเหตุใดจึงกลับมาวางแผนลึกล้ำ เพื่อสังหารเจ้านายตนเองเช่นนี้ นี่คือข้อสงสัยที่นางยังไม่เข้าใจนัก
แต่ยามนี้ กระบี่ฟ้าสังหารที่เลื่องชื่อของตั๋งโต๊ะก็อยู่ในมือของนางแล้ว แผนการทุกขั้นตอนคล้ายจะดำเนินไปได้ด้วยดีตามที่ลิซกจัดการไว้
...
เสียงผลักประตูอย่างรีบร้อน ฉุดให้นางตื่นจากภวังค์ความคิด “คงจะเป็นเจ้าบ่าวตั๋งโต๊ะกระมัง” นางคิดในใจพร้อมหันหน้าไปมอง แต่ผู้ที่เดินเข้ามานั้น กลับเป็นลิโป้ ชายหนุ่มรูปงามที่นางมุ่งหวังในการดึงมาเป็นพวกของพรรคฟ้าเหลือง แต่เธอก็เผลอเกิดความรักให้อย่างแท้จริงในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา
“เฟิงเสียน ท่าน..” เตียวเสี้ยนกล่าวไม่ทันจบคำ ลิโป้คนรักก็โถมกายเข้ากอดพร้อมจุมพิตปิดปากของนางไว้จนเวลาหยุดนิ่งไปชั่วขณะหนึ่ง กระบี่ชื่อดังหลุดร่วงลงไปบนเตียงนอนแล้ว ความรักความคิดถึงกลับทำให้สาวน้อยลืมเลือนแผนการทุกสิ่งทุกอย่างไปชั่วคราว
…
ตั๋งโต๊ะนั่งมึนเมาอยู่หลายส่วนบนโต๊ะอาหารร่วมกับพวกเศรษฐีใหญ่ในเมืองหลวง ในฐานะเจ้าบ่าว มันจึงโดนรุมกระหน่ำจากคนคุ้นเคยกันให้ดื่มสุราจนหมดจอกครั้งแล้วครั้งเล่า และแล้วลิซกก็มากระซิบใกล้ๆ ทำให้มันต้องรึบร้อนเข้าไปยังห้องหอด้านหลังอย่างรวดเร็ว และสิ่งที่ลิซกแจ้งมาก็เป็นความจริง เจ้าลูกบุญธรรม ลิโป้ บังอาจลอบเข้าห้องหอของมัน และกำลังทำบัดสีอยู่กับเจ้าสาวของมันเอง
“เจ้าคนเนรคุณ บังอาจล่วงเกินเจ้าสาวของข้าได้อย่างไร” เสียงตั๋งโต๊ะตวาดดังลั่นมาจากหน้าประตู พลางกระชากร่างลิโป้ให้ห่างออกไปจากว่าที่เจ้าสาวของตนที่ผ้าผ่อนหลุดลุ่ยเกือบเปลือยเปล่า
ลิโป้หน้าเปลี่ยนสี เหตุการณ์สุดจะแก้ไขกลับคืน คงไม่มีหนทางที่ฝ่ายตรงข้ามจะยินยอมละเว้นตนเองได้อีกต่อไปแล้ว “ขืนปล่อยไว้มันคงไม่รอดจากอำนาจของตั๋งโต๊ะ นอกเสียจากมันจะชิงลงมือก่อน” คิดถึงจุดนี้ มันจึงสะบัดฝ่ามือเข้าใส่ตั๋งโต๊ะอย่างรุนแรง พร้อมหมุนตัวขวางทางหลบหนีออกจากห้องนอนเอาไว้
ฝ่ายตั๋งโต๊ะก็รีบต้านทานเอาไว้อย่างเต็มกำลัง พลางส่งเสียงเรียกขอความช่วยเหลือ แต่กลับไม่มีผู้ใดเข้ามาให้เห็นจนดูผิดสังเกต หรือเป็นเพราะเสียงฝนฟ้าคะนองอย่างหนักภายนอก กลบเสียงเรียกไปหมด
ส่วนลิโป้ลอบมองออกไปนอกประตูบ้าง จึงเห็นลิซกหลบมุมพยักหน้า ให้กำลังใจอยู่ภายนอก จึงคิดในใจ “ที่แท้เป็นฝืมืออันแนบเนียนของลิซกอีกแล้วที่ช่วยจัดการทหารองครักษ์ไปห่างไกลบริเวณนี้”
เนื่องจากเป็นวันวิวาห์ ต่างฝ่ายต่างขาดอาวุธคู่มือ ไม่อาจใช้วิทยายุทธ์ที่ตนเองถนัด หากแต่การต่อสู้กับตั๋งโต๊ะด้วยมือเปล่าก็ไม่ใช่เรื่องง่ายดายนัก แม้ว่าจอมทรราชย์จะร้างลาการฝึกปรือมาเนิ่นนาน แต่พลังฝีมือของตั๋งโต๊ะก็พอตัวที่จะสู้กับขุนพลอย่างลิโป้ได้อย่างยืดเยื้อ สมกับที่มีประสบการณ์การต่อสู้มาเนิ่นนาน มันยึดกุมที่นอนใหญ่เป็นพื้นที่พักพิงด้านหลังแล้วตั้งมั่นต่อสู้ทางด้านหน้าอย่างมั่นคง
เมื่อควบคุมสติระงับความมึนเมาได้แล้ว ขุนพลหมีทมิฬก็เริ่มควบคุมสถานการณ์ได้ดีขึ้น พลังฝ่ามือถูกกระแทกไปเบื้องหน้า ลดทอนความห้าวหาญของลิโป้ได้ไม่น้อย กดดันให้ขุนพลอันดับหนึ่งต้องก้าวถอยหลังไปทีละก้าว อีกเพียงแค่สองครั้ง มันก็พอจะเอื้อมมือคว้าเก้าอี้มาใช้ต่างอาวุธได้แล้ว
แต่แล้ว ขณะที่สมาธิถูกทุ่มเทไปที่การต่อสู้กับลิโป้อยู่นั้น มันก็หยุดชะงักลงคล้ายถูกภูตผีที่ไร้ตัวตนจับตัวไว้ พร้อมกันกับปลายกระบี่ ที่โผล่ทะลุผ่านออกจากตำแหน่งหัวใจ และหยดเลือดที่ไหลรินท่วมหน้าอก เสียงกระบี่ถูกกระชากออกจากด้านหลังแล้วแทงซ้ำอีกครั้งหนึ่งในตำแหน่งใกล้กันโดยเจ้าสาวโฉมงามที่นั่งคุกเข่าอยู่บนที่นอนของมันเอง เป็นสาวน้อยเตียวเสี้ยนผู้บอบบางปานดอกไม้ในแจกันสวย
ความคิดสุดท้ายก่อนชีวิตจะสิ้นสุดลง ตั๋งโต๊ะมองกระบี่ฟ้าสังหารของตนเองในมือของเตียวเสี้ยน ทำให้นึกถึงคำทำนายของอาจารย์นิรนามของตนเมื่อครั้งก่อน “ตั๋งโต๊ะ เจ้าคือ ตัวแทนของเกียรติยศ (ลก) เจ้าจะมีอำนาจมากมายกว่าผู้ใดมากมายในใต้หล้า หากแต่ ชีวิตเจ้าอาภัพนัก เพราะต้องอยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย ไร้คู่ไร้บุตรจึงจะดี จงจำไว้ กระบี่เล่มนี้ คือมิตรและศัตรูที่เจ้าควรระวัง”
จริงสิ อาวุธที่ใช้ฆ่ามันคือกระบี่ฟ้าสังหารของมันเอง คู่ต่อสู้ตรงหน้าก็คือลูกบุญธรรมของมันเอง และคนที่ฆ่ามันก็คือว่าที่เจ้าสาวของมันอีก มันคงละเลยคำสั่งของอาจารย์มากเกินไปแล้วกระมัง
ก่อนขาดใจตาย ตั๋งโต๊ะกลับมองเห็นเงาร่างคล้ายกับอาจารย์ผู้วิเศษของมัน ยืนห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าว และกำลังหัวเราะเย้ยหยันตัวมัน พร้อมชี้นิ้วไปทางกระบี่ฟ้าสังหาร ลิโป้ และเตียวเสี้ยน ตามลำดับ เหมือนหยั่งรู้ในความคิดของมัน ช่างสมกับเป็นเซียนผู้วิเศษ อ่อ! หรือว่าเป็นภูตผีกันแน่
เสียงผัวะดังขึ้น ฝ่ามือของลิโป้ฟาดใส่กลางขม่อมของตั๋งโต๊ะเต็มกำลัง เป็นการปลิดชีวิตจอมทรราชย์แห่งยุคไปตลอดกาล สองคนรักโผเข้าหากันเพื่อปลุกปลอบใจ ต่อไปภายหน้าจะเป็นเช่นไร พวกมันล้วนพร้อมร่วมเผชิญชะตากรรมแล้ว
...
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
