ไตร่ตรองมองหลัก(๑๙)
มองในแง่จิตวิทยาคลินิก ความวิตกกังวลในชีวิตของคนเรานั้นเป็นผลของความคลางแคลงต่อการมีอยู่หรือสูญหายไปของฐานะ หรือสภาวะอันรองรับตนเองอยู่ สิ่งของหรือบุคคลอันเนื่องอยู่กับตนเอง และที่เป็นศูนย์รวมก็คือตนเองนั้นเอง
กังวลว่าตนเคยมีอยู่เคยเป็นอยู่ กำลังมีกำลังเป็น จะมีและจะเป็นอย่างไรต่อไปในวันข้างหน้า
ความวิตกกังวลคลางแคลงขั้นพื้นฐานเช่นนี้เป็นอาณาจักรของความกลัว แผ่คลุมมนุษย์เรา ทั้งขยายขอบเขตไปสู่ความกังวลต่อการมีอยู่ทรงอยู่หรือสูญหายของเผ่าพันธุ์ ชาติชั้นวรรณะ ที่ตนเองสังกัดอยู่ และทั้งยึดถือไว้อย่างเหนียวแน่น
สภาพรู้แต่ไม่รู้อะไรเลยนั้น ไม่เป็นทั้งฝักฝ่ายข้างบวกหรือข้างลบ ข้างดีหรือข้างไม่ดี ไม่ใช่ทั้งความโง่หรือความฉลาดอันก่อเกิดการเสียหาย หรือการได้มาของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แต่เป็นสภาพตื่นตาตื่นใจ สดใหม่และเต็มส่วนและเป็นต้นแบบของมันเอง สภาพธรรมทางใจเช่นนี้เองที่น่าจะเป็นคุณภาพ หรือสาระแท้ของชีวิตที่จะเปิดเผยถึงความสัมพันธ์ทั้งหมดของสิ่งต่างๆ
ความสิ้นสุดคลางแคลงต่อความมีอยู่และไม่มีอยู่แห่งตัวเองนั้น เป็นการก้าวเข้าสู่ประตูแห่งความจริงที่อยู่นอกลำดับแห่งกาลเวลา อันถูกระบุถึงทุกๆ ศาสนามาตั้งแต่อดีตตราบปัจจุบัน และคงจะถูกระบุถึงอีกต่อไปในอนาคต ตราบใดที่มนุษย์ยังคงมีความคลางแคลงขัดแย้ง เบียดเบียนและทุกข์ทรมาน
บทความในการสัมมนาทางวิชาการ ณ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ภายใต้หัวข้อใหญ่ "สภาวะสูงสุดแห่งศาสนา"
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
