เด็กดอยเยือนห้างย่านเมืองกรุง
"ขอให้ความฝันหอมวันหอมคืน" ประโยคนี้อาจใช้กับเนื้อเรื่องนี้น่าจะได้ โดยเฉพาะเด็กหนุ่มที่อาศัยอยู่หลังดอยหัวโทแล้วเดินทางมาเพื่อตามหาความฝันที่เขานั้นไม่รู้เลยว่าจะสำเร็จหรือไม่
ก่อนวันแข่งขันสองวัน ครูเอ่ยออกมาว่า "วันนี้เราจะไปดูสนามแข่งกัน" ประโยคนั้นทำให้พวกฉันตื่นเต้นอย่างประมาณมิได้ เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยก้าวขาเข้าห้างเลยสักนิด แต่เคยนั่งรถผ่านแล้วเพ้อพรรณนาว่า เมื่อไหร่หนอเราจะได้เข้าห้างเหมือนคนอื่นเขาสักที
ความดีใจที่จะได้ไปเที่ยวห้าง ทำให้พวกเราแต่งตัวตั้งแต่เที่ยง แต่เอาเข้าจริงๆได้ไปประมาณสามโมงกว่า แม้จะรอนาน แต่ความดีใจไม่ลดน้อยลงเลย
การไปห้างแฟชั่นไอซ์แลนด์เราใช้มอเตอร์ขาในการเดินทางไป โดยระหว่างทางมีรถรามากมายหลากหลายคัน มีตึกมากมายหลายชั้นที่เรียงรายกันเหมือนโดมิโน่ มีถนนลอยฟ้าที่ใครต่อใครนั้นหนาเรียกมันว่า ถนนทางด่วน
พอถึงหน้าห้าง ความตื่นเต้นยิ่งเพิ่มขึ้น จำได้ว่ามองประตูขนาดใหญ่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ มันเหมือนโลกอีกใบที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน และเมื่อก้าวขาเข้ามาข้างใน กลิ่นหอมของขนมที่อบสดใหม่กับเสียงเพลงยุค GenZ ค่อยๆคลอเบาๆ ทำให้พวกเราเริ่มรื่นรมย์กลับสิ่งที่กำลังเผชิญในวินาทีนั้น
จำได้ว่าสนามแข่งขันอยู่ชั้นสาม แล้วต้องขึ้นบรรไดเลื่อนอีกหลายหน ซึ่งความที่ดูสารคดีมาเยอะ เคยเห็นรายการหนึ่งบนทีวีที่เสนอว่า 'ถ้าไม่ขึ้นบันไดเลื่อนดีๆอาจโดนมันดูดก็ได้'
ฉะนั้น ความกลัวพลันเกิดขึ้น ซึ่งทำให้ยืนนิ่งอยู่หน้าบันไดเลื่อนไม่ขยับเขยื้อนไปไหนสักที เมื่อครูเห็นเฉกเช่นนั้นเลยตัดสินใจพาขึ้นไปด้วยตนเอง
ตัดภาพมาที่สนามการแข่งขัน สตาฟฟ์ของบริษัทเอ็ดดูพลอยส์ก็เริ่มจัดสถานที่ โต๊ะและเก้าอี้จำนวนมากถูกจัดไว้เป็นระเบียบ โดยเหตุนี้ความประหม่าค่อยๆเกิดขึ้น เพราะเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเราจะได้ที่หนึ่ง หรือ ที่โหล่ แต่ก็ชั่งมันเถอะ มันเป็นเรื่องของอนาคต พวกเราฝึกซ้อมมาอย่างดีแล้ว คงต้องได้รางวัลติดไม้ติดมือกลับไปบ้านซักนิดหน่อยก็ยังดี
พวกเราถ่ายรูปเป็นที่ระทึกก่อนจะกลับไปที่โรงแรม
ระหว่างเดินกลับครูเอ่ยคำหนึ่งออกมาประมาณว่า "วันพรุ่งนี้ ถ้ามีเวลาเราจะไปหอดูดาวกัน" พอได้ยินเช่นนั้นความตื่นเต้นภายในใจก็พุ่งสูงขึ้นอีกครั้ง ม่านตาของผมเริ่มขยาย ใจก็เริ่มเต้นแรงยิ่งขึ้น...
.
#โปรดติดตามตอนต่อไป
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
