9 มี.ค. เวลา 22:55 • ท่องเที่ยว

ปล่อยนักกีฬาลงแข่งในสนาม

เมื่อวานครูเอ่ยอย่างนั้น จึงทำให้ตัวฉันตั้งตารอว่าเมื่อไหร่จะพาเราไปสักเยือนหอดูดาวสักที ทว่าวันนี้ซ้อมเกือบทั้งวัน น่าจะเจียดเวลาให้พวกเราออกไปดูโลกกว้างเสียบ้าง แต่พอพระอาทิตย์กำลังจะตก จึงเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งว่าครูไม่ได้พาพวกเราไปตามที่ตนเองพูด ซึ่งถ้าเป็นสมัยนี้อาจใช้คำว่า 'วาทกรรม' หรือ 'ตระบัดสัตย์' น่าจะพอใช้ได้อยู่
แต่ก็ช่างมันเถอะ หากคิดในแง่ดีคือ วันนั้นซ้อมเกือบทั้งวันเพื่อจะมาลงแข่งขันในวันนี้ โดยวันแรกของการแข่งขัน ตัวข้าน้อยนั้นตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
ตอนที่เดินมานั้น เริ่มเห็นผู้แข่งเยอะขึ้นเรื่อยๆ บางโรงเรียนเขาก็ตั้งโต๊ะซ้อมกันอย่างตั้งใจ บางโรงเรียนท่องศัพท์อย่างขะมักเขม้น แต่โรงเรียนของเรายืดถือวิถีสโลว์ไลฟ์คือ ไม่ทำอะไรสักกะอย่าง นั่งดูเขาซ้อมกันไป เพราะมั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่า เวลาที่ลงแข่งขันนั้นสมองจะไหล่ลื่นราวกับสายธารแห่งแม่น้ำเจ้าพระยา
แต่เอาเข้าจริงๆ ตอนที่กำลังประชันหน้าอยู่กับคู่แข่ง คำศัพท์ที่รอจะบิงโกมันก็ไม่มาสักที หรือคำดีๆที่น่าจะบิงโกได้ก็ไม่กล้านำลงบนกระดานเพราะกลัวจะโดนชายเลนจ์ โดยเหตุนี้ทำให้ลงตัวเบี้ยแค่สองถึงสามตัว ซึ่งนำไปสู่การได้อันดับที่ต่ำเป็นอย่างมาก
หากอ่านมาถึงตรงนี้ มีความสงสัยอยู่ด้านในหัวใจดวงน้อยว่า ถ้าสรุปผลการแข่งขันทั้งสองวัน เราชนะบ้างไหม จะขอตอบแบบลูกผู้ชายเลยว่า ชนะแค่สามครั้งนอกนั้นแพ้หมดเลย
แล้วจะขอบอกอีกว่า ผู้เข้าแข่งขันที่เราชนะเขานั้นเป็นเด็กชั้นป.3เกือบทั้งหมด หรือถ้าจะพูดง่ายๆคือทีมเราเอาแต่ชนะเด็กตัวเล็กๆ แต่เด็กรุ่นเดียวกันกลับแพ้ซะงั้น มันน่าสรรเสริญจังทีมของฉันนี่
.
#โปรดติดตามตอนต่อไป
โฆษณา